Czasu bieg
Szumi, płynie, szumi życie twe
Czasem głośniej, czasem ciszej też
Takie wiry w kalendarzu
Nie unikniesz żadnych zdarzeń
Nieraz ciągniesz wsteczny czasu bieg
Jak daleko, czy daleko jest
Od zarania aż po ziemski kres
Czasem długo i boleśnie
Nieraz szybko i radośnie
I tak ciągniesz swój życiowy bieg
Każdy wykres doli różny jest
Dzisiaj rośnie, jutro spada gdzieś
Ty się godzisz na nastroje
Mimo, że się ciągle boisz
Musisz ciągnąć swego czasu bieg
Zanim zmienisz życia drugi tor
I znajdziesz miejsce swe w wagonie
Biegniesz naprzód, by dogonić czas
Lecz go nigdy nie dogonisz…
Komentarze (6)
Bardzo refleksyjny wiersz.Pozdrawiam.
Samo życie... Ukłony :))
bardzo dobry przekaz ...czasu nie dogonimy ...a on tak
szybko ucieka ....
pozdrawiam :-)
Niestety... czas ucieka. Pozdrawiam
madry wiersz ciagle gonimy czas pozdrawiam
Czas biegnie a My Go nieustannie chcemy dogonić.
Pozdrawiam