***Czekając na autobus***

Na przystanku
sama stoję
śnieg pada
a ja boję się

Śnieg pada
biały puch już na twarzy
tak, boję się
boję się marzyć

Biały puch już na twarzy
na kurtce, na czapce
wielka, zimna przestrzeń
a jak w ciasnej klatce

Wielka, zimna przestrzeń
wirują płatki śniegu
niczym ludzie wokół
mijają się w biegu

Niczym ludzie wokół
pędzą chaotycznie
a ja sobie stoję
patrzę nostalgicznie

A ja sobie stoję
z rękoma w kieszeniach
marznąc na przystanku
marzę o marzeniach

Napisane zimą, ale przecież na przystankach stoi się o każdej porze roku... I o każdej porze roku można marzyć o marzeniach, prawda?

autor

Awiw

Dodano: 2006-08-25 10:46:47

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie