Czekam....przyjdź!

Spojrzała na zegar - za siedem szósta.
Wszystko stało w bezruchu - ulica Pusta.
Zachodzące słońce oświetlało okna domów,
cisza zawisła...nieruchomo.
Płonęły szyby wysokich pięter - łuna złociła ramy,
obraz ten pozostanie w pamięci - nizapomniany.

Na niższych piętrach okna ocienione,
odbijają się w nich marzenia niespełnione,
coś z nienarodzonej tęczy
urwany początek barw i pragnienie,
zobaczyć Twoje odbicie - Twoją twarz.

Drobne listki krzewów- okryło przymglenie,
sześć uderzeń zegara - wzmogło ziecierpliwienie.
Powiadomienie o pełnej godzinie,
ta niepewność - ciche westchnienie,
by odpędzić złe przeczucie, przenieść wzrok.
Czy będę w stanie zrobić jeden krok?

W stronę bramy otwartej na oścież,
w ten nieprzenikniony mrok,w pustą ziejącą czerń.
W kącie myśli zgniotek...przejmujący chłód,
nie wiedzialam,że tam tak zimno - czeluść.

Zza szyby przygląda się para oczu,
błyszczące, przenikliwe - mrożą krew w żyłach.
Spuszczam wzrok - nie, tam jeszcze nie byłam.
Zamykam oczy, zaciskam powieki, by...
łza ich nie otworzyła - obrazu tego nie sperliła.

Czekam, nie ruszam się z miejsca.
Nagle się rozpadało - woda świetlistą kroplą
patynuje barwy, a deszcz?.. ciepły deszcz chłosta,
przyciemnia w zagłębieniach ziemi kurz.
Późno już, wracam...by otrzeć rozmazane łzy.
A Ty?...Ty wiesz co to jest czekanie na miłość.

autor

a-co

Napisany: 2006-07-02 Dodano: 2006-07-02 13:27:57

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie