Czekanie
Długo czekam, a nie przychodzisz.
Chłód smutku serce mrozi.
Cała drżę w niepewności.
Czy będzie to czas smutku,
czy radości?
Może znów skończy się na czekaniu?
Przecież wspólnie mamy
cieszyć się z weekendu.
Ustalony jest plan na każdą chwilę,
Spełniający nasze pragnienie.
Czekam i czekam - zrobiło się późno.
Niecierpliwie raz po raz
wyglądam przez okno.
Wokół widzę uśmiechniętych ludzi.
Ciebie nie widać.
Chyba trzeba się już nie łudzić.
Żal i niepokój niszczy mój spokój.
Czas dłuży się w samotności.
Nagle dzwonek do drzwi.
Prysnęły wszystkie wątpliwości.
Komentarze (13)
Czekanie bardzo stresuje, ale co za radość gdy
"słychać pukanie do drzwi"
Pozdrawiam :)
Ja bym chyba ... o...soliła. Prędczyzna ze mnie
straszna. Pozdrawiam :)
Podczas czekania i niepewności czas się dłuży...
Puenta mogłaby być szczęśliwym zakończeniem, ale czy
jest, skoro klimat smutny...
Witaj Krysiu:)
Chyba każdy z nas boi się samotności:)
jakoś mi nie pasuje stylistycznie "Chyba trzeba się
już nie łudzić" ale to tak po mojemu tylko:)
Pozdrawiam serdecznie:)
czasem coś wypadnie i spóźnienie jest usprawiedliwione
...ale mógł też zadzwonić ...powiedzmy bateria
wysiadła ...
Czekanie wynagradza... Odetchnęłam wraz z puentą:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Napięcie rośnie...jeszcze go nie ma...i nagle drzwi
otwieraja się...Radość i spełnienie...Podoba taki
wiersz...
Pozdrawiam...też czasem czekajaca...
Takie zakończenia to ja lubię :)
Ładny wiersz, pozdrawiam :))
Trzymałaś w napięciu do końca.
Życie składa się z dwóch rzeczy. Ze spieszenia i
czekania. Jeśli długo czekałaś to teraz trzeba się
pospieszyć by plan zrealizować. Samo życie. Pozdrawiam
z uśmiechem:)))
Uff, czyli wszystko skończyło się dobrze :-) A już się
obawiałem, że to będzie pierwszy chyba taki od A do Z
Twój smutny wiersz :-)
Pozdrawiam z podobaniem :-)
im większy smutek, tym wieksza roadość:)
podoba mi sie klimat czekania:)
pozdrawiam i dziekuje:)
beano:)
Czemu klimat smutny jeśli ten na kogo czekałaś Krysiu
jednak przyszedł. Lepiej późno niż wcale ;-)))
pozdrawiam ciepło