Czerwona suknia
Oddałam ci miły serce swoje
trwalsze niż drzewa słoje
rozgrzane tak bardzo gorące
Otula cię jak krzewy pnące
Uratowałeś mnie mój kochany
skruszyłeś kamienne kajdany
miłość dałeś ocaliłeś życie
Lukrecją jestem Kocham cię
Twoją jestem weź w ramiona
miłość moja jest szalona
odczytaj ukrytą tajemnicę
wciąż tylko ciebie widzę
Mój rycerzu w czarnej zbroi
niech twój głos serce ukoi
zagub się w sukni czerwieni
rozkosz w słońcu się mieni
autor
magdabb88
Dodano: 2012-01-17 13:08:30
Ten wiersz przeczytano 530 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
zatrzymuje a i temat dobrze znany - brawo, Pisz
Bardzo dziękuję za oceny i komentarze :)
P.S.
Krzysztof (nostra) Kwasiżur
dziękuję za rozpatrzenie mojego wiersza od strony
technicznej, z tym, że sama napisałam ten wiersz, na
podstawie pewnego filmu i żaden autor nie był dla mnie
inspiracją.
P.S.
mariat Dziękuję za uwagi :) Postaram się poprawić swój
wiersz :)
Pozdrawiam :)
Oj kusi kusi wiersz :) Bardzo dobrze! Niech kusi :)) +
Jest znaczne poprawa w dobieraniu rymów. Za to należy
Ci się wyraźna pochwała.
Następny krok w wierszach rymowanych to pilnowanie by
były rytmiczne i raczej zwrotki budowane jednakowo. W
tym wierszu tak nie jest. Najprościej przekonać się
o tym, że tak jest jak tu piszę, weź i policz sylaby.
W pierwszej strofie masz 10,7,9,9.
W drugiej 10,9,10,8. W następnych policz sama. Jeżeli
chcesz pracować nad sobą, to popraw (dopracuj) ten
wiersz tak, by go się czytało równo=rytmicznie. Do
tego jeszcze musisz pilnować akcentów. Mają się
układać tak, by wiersz płynął w czasie czytania.
Wiersze, które maja więcej niż 9 sylab powinny mieć
zachowaną średniówkę. Jeśli chcesz wiedzieć to
wszystko - zajrzyj na Wikipedia. Zapewniam, przyda
się.
Przeczytałam z przyjemnością:) Pozdrówka!
Tak przy okazji:Lukrecja Borgia miała opinię
rozpustnicy i trucicielki,ponieważ były to czasy,w
których nikt nie lubił mądrych i niepokornych
kobiet:):)
Bardzo ładne rozmyślania o miłości tej dawnej jak za
dawanych lat, sięgając nieomal do średniowiecza.
Piękny wiersz!Miłość od średniowiecza po dziś
niezmienna,w czerwoną suknię ubrana:)Pozdrawiam
serdecznie+++
Choć miłość w różnych ujęta ramach,
ale od wieków ta sama!
Pozdrawiam!
Ciekawy, pełen miłości wiersz. Cieplutko pozdrawiam
Utwór nawiązuje do innego - i pięknie, gdy jeden autor
jest inspiracją dla innego!
Ale gdy drugi jest w tym samym tonie, stylu i EPOCE -
to już mniej pięknie, bo zostaje w tyle za
współczesnością.
Piszę tu o tym, że teraz się pisze inaczej, używa
innych figur stylistycznych, innej składni - wtedy
nawiązywanie do utworu z innej epoki ma sens, bo go
odkurza!
Znaki przestankowe też są przez autora traktowane po
macoszemu ("Lukrecją jestem Kocham cię").
Ogólne wrażenie, pomimo tego - pozytywne, bo utwór
interesujący i temat ciekawy autor wybrał.