Czerwone plamy sumienia

Gdy nas zbliży już do śmierci
w stronę smutku dany krok
Gdy się stanie na krawędzi
przemilczanych potok słów
W głowie wspomnień żal się budzi
i na życie targnąć chce
w melancholii tamtych ludzi
Bóg przerywa cichy sen

Nie dorosło się do życia
a poznany śmierci chłód
plam czerwonych- nie do zmycia
wszystkich źle wybranych dróg
Smak bezsensownego bycia,
co mocarzy zwala z nóg
Gdy w zadumie i habicie
kapłan pyta "gdzie jest Bóg?!"

Nigdy już nie będzie
tak jak byś chciał-
straciłeś szansę
Kiedy życie bywa
pieprzoną grą
w nieznane karty

Podnieś karty bez nadziei
bo nadziei cichy ton
Nie podnosi ciał z pod ziemi
ale śmierci daje tron...

itoshii hito

autor

dorian gray

Dodano: 2008-04-01 08:26:39

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie