Czerwony kubek

Czerwony kubek, taki zwyczajny...
Gdy kawy nalewam
Aromat spieniony
Łaskocze w nozdrza
Budzi do życia, myśli rozwiewa.

Czerwony kubek, ten niezwyczajny...
Ogrzewa dłonie moje
A gdy usta w kawie zanurzam
myśl moją zasmuca
Wspomnienie samotności Twojej.

Czerwony kubek, taki niezwykły...
Gdy wiatr mi w oczy wieje
To wiersze ze mną pisze
A cząstka Twojego serca
Na moim stole czerwienieje.

przyjechał do mnie z Krakowa...

autor

Dunia

Dodano: 2006-12-12 16:47:20

Ten wiersz przeczytano 956 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie