Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Człowieczyna


żal człowieczyna w sobie miał
nieszczęsny ludzik ten


bijąc się w czoło wpadał w szał
świat podły
darzył złym snem

ochłapem losu karmiony
przyćmieniem nad głową chmur
tężę kotarę rzuciły
a rzeki płynęły z gór

aż mokre były kamienie
z drzew liście pospadały
widział tylko jesienie
ten człowieczek mały

ni los się nie uśmiechną
nie spotkał miłości swej
by tchnienie swoje włożyła
odziała słonkiem zły dzień

szkoda człowieczka małego
rozdziera serce me
żyć tak coś okropnego
licząc godziny swe

chata była wciąż pusta
ściany jeno płakały
nie gada do siebie
zamknął usta
by struny nie popękały

nie głosił światu podłości
nie skarżył Boga też
że nie miał żaden miłości
pod wiatr tylko i
deszcz

powodzie wszystko zalały
również strzechę tą
płaczące ściany zabrały
tym przepad jego dom

z niczym niestety został
kąsał złośliwy los
drążąc dwie dziury w sercu
jad kobry tym zamilkł głos

może w niebie ma lepiej
tulą anioły te
nie chcąc patrząc z góry
tutaj nie będzie źle

autor

gabriel123

Dodano: 2022-11-03 03:18:34
Ten wiersz przeczytano 802 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

mala.duza mala.duza

tak jakoś na balladową nutę mi się czytało... tutaj o
życiu

beano beano

Uśmiechną(ł) się los do człowieka
Dając mu przeżyć wiele
Niebo na niego czeka
W nim anielscy przyjeciele
:)
Serdeczności z podobaniem

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »