Człowiek człowiekowi
https://www.youtube.com/watch?v=_qYbMys8Exo
Wiele razy pisałam ten wiersz.
Wers za wersem aż słowa drżały.
W myślach tkwiące... bezsilność i gniew.
Chciałam krzyczeć, usta milczały.
Każdy pyta gdzie podział się Bóg,
patrząc w niebo z niedowierzaniem.
Czerwień spływa na poległych grób.
Z dala słychać matczyne łkanie.
To, co w duszy pozwoli wam żyć,
chociaż w oczach strach i cierpienie.
Jeszcze będą spokojniejsze sny.
Dzisiaj krwawi świata sumienie.
autor
Twoje oczy
Dodano: 2022-02-28 20:22:13
Ten wiersz przeczytano 2280 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Zapamiętaj te emocje
bo wyszedł Ci - poruszający wiersz
Pozdrawiam
Wiersz piękny, ale faktycznie
powinno być - nie umiałam powstrzymać swojego gniewu,
też ostatnio strzeliłam byka w odmianie przez
przypadki...
Pozdrawiam serdecznie, Elizko,
wybacz, ale muszę przyznać rajcę, Wilkowi, dobrej nocy
i tygodnia życzę.
Piękne przesłanie Elizo.
Dwa pierwsze wersy usprawiedliwiają błędy w wierszu,
ale jesteś Poetką i nie możesz pisać wierszy na
kolanie.
Wilki z empatią pozdrawiają.
Tez mnie nosi ostatnio ze musimy pisac takiego klimatu
wiersze,jak widac wena tez nie jest ze stali...:)
Wzruszający wiersz pisany sercem.
Dziś tyle jest w nas lęku, niepokoju. Cierpią ludzie.
Możemy żyć tylko nadzieją, że nadeją spokojniejsze
czasy. Doskonale oddałaś ten klimat i nastrój.
Pozdrawiam serdecznie
Świetny, wymowny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wszyscy mamy nadzieję. Oby jak najszybciej skończyła
się ta wojna. Pozdrawiam.
Bardzo wymowne wersy...