CZŁOWIEK TO BRZMI ... DURNIE ?
,,Człowiek to brzmi dumnie,, - powiedzenie
znane,
lecz czasem nachodzi mnie dziwna
rozterka.
Czy dobre intencje będą doceniane,
gdy ktoś z ironicznym swym uśmiechem
zerka?
Jeżeli przez życie nie idziesz
przebojem,
dorabiać się będziesz nawet długie lata.
Inni cię wyśmieją, choć ty ze spokojem,
nie zamierzasz z siebie uczynić wariata.
Choć niektórych śmieszy, należy pomagać,
czy takie działanie zlecono odgórnie?
Dziś może powinna brzmieć znana zasada,
troszeczkę inaczej: CZŁOWIEK to brzmi ...
durnie?
Jan Siuda
Komentarze (19)
Ciekawa refleksja ale ja wole to pierwsze hasło i mam
świadomość, że idę pod prąd ale jeszcze się poznaję w
lustrze i to mi wystarczy:)
bądźmy dumni z siebie
i godnie nosić miano człowieka
pozdrawiam
Dobry wiersz:)
no, widać to po ostatnich obradach sejmu !!!...
super refleksyjny wiersz Pozdrawiam:))
Są i dumni i durni. Co komu należne, niech sam sobie
przypnie. Ja należę do tych pierwszych, jestem dumna z
tego co osiągnęłam jako POLKA.
Jak zwykle dobra refleksja zawarta w strofach.
Pozdrawiam serdecznie. +
Niestety "człowiek" często brzmi durnie, choć
chciałoby się, by dumnie.
Dobry, refleksyjny wiersz!
Miłego wieczoru!
Pozdrawiam serdecznie!:))
Trafiają się
i dumni durnie...
+ Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za odwiedziny oraz
komentarz
Witaj Janku a ja jestem dumna z siebie. Ktoś może
powiedzieć, że to wybujałe ego! Przynajmniej z
szacunkiem w lustrze na siebie spoglądam.
Wiersz pełen mądrości a co mówią inni, to ich problem.
Pozdrawiam:-)
Zależy jak na to spojrzeć Janku:)
jednak człowiek to brzmi...dumnie:)
Miłego dnia:)
krzemanko, dobry duszku - dziękuję.
Oj, tak. Może nie generalizując, ale często niestety
TAK.
Życiowa refleksja, niestety dotycząca wielu z nas:)
Pozdrawiam:)
trafione w sedno, pozdrawiam