Czuje się wiosnę
Spójrz, jaki piękny aksamit
wyjrzał fioletem z zieleni.
Fiołki zbudziły się w trawie,
promień w strumieniu się mieni
tęczą zwierciadeł bajkowych.
Błyszczą i giną gdzieś w tafli,
jakby swym dziełem bezsłownym
myśli serc naszych odgadły.
Kos pogwizduje wiosennie,
wiatr klucz żurawi przegonił.
Trzymasz mnie mocno za rękę,
wiosna pulsuje w twej dłoni.
autor
magda*
Dodano: 2014-03-11 11:13:48
Ten wiersz przeczytano 1812 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Można marzyć,marzyć...bo czytając
takie myśli
przychodzą.Pięknie,kolorowo,bajecznie.Fajny.Pozdrawia
serdecznie
rozmarzyłem sie w twoich wersach
pozdrawiam
Ech, napulsowałaś, nagwizdałaś, zakluczyłaś:)))
Wiosennie i romantycznie... Pozdrawiam Madziu ;))
Wiosenna przyroda pięknie spleciona z uczuciem.
Pozdrawiam :)
Zmysłowo - leciutko pobiegł piórko
za głosem serca.
Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam:)
Zapachnialo wiosna!pozdrawiam
Ach, pięknie. Pozdrawiam Magdo
Wiosennie i wciąż sumiennie w Twoim wierszowaniu.
coś w tej wodzie musi być,
wczoraj w parku widziałem, jak
kaczki co rusz nurkowały.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładny rozmarzony wiosenny wiersz. Pozdrawiam
cieplutko.
Oj, czuje się wiosnę w Twoim wierszu. Taką wiosnę,
która potrafi zawładnąć sercem.
Pozdrawiam:)
bardzo piękny,ciepły,uczuciowy, wiosenny wiersz z
przyjemnością czytam..:) pozdrawiam
A niezgrabione liście
Przykrywa zielona trawa
Z brzozy zwisają kiście
Gałązek nieco rudawych.
Wróble na drzewach siedzą
I chyba tez sikorki
Ptaki najlepiej wiedzą
Jak zimę włożyć do worka.
Czarnego bo to do śmieci
Gromadzą się na śmietniku
Czy wiecie - na pewno wiecie
Zima zniknęła bez krzyku.
Jurek