Czy sens żyć?
Tego nie tworzyłam sama. Dedykuję go więc osobom, dzięki którym powstał; Anecie B. oraz Natalii Sz.
Mgła zbliża się do nas.
Jest ciemno, widzę światła w mroku,
Słyszę odgłos jego kroków.
Jest coraz bliżej,
I bliżej i bliżej.
Dotyka mnie
Tańczymy w blasku księżyca
Jego dłoń wędruje po mojej skórze,
Otula mnie jego zapach.
Nasze usta łączą się w pocałunku,
Który przeradza się w niezapomniane
doznanie.
Jego wargi zbłądziły na moją szyję.
Czuję jego oddech.
Umieram...
autor

lilia96

Dodano: 2012-05-16 19:49:45
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
A co po zmartwychwstaniu???-)
Aż tyle Was musiało się mordować nad stworzeniem tego
prościutkiego zapisu?