Czy warto...
Życie w niebycie, w marzeniach
minionych,
dni tak ulotne -jak kwiaty czerwone,
pragnienia -których nikt już nie spełni,
gdy już odejdą , nikt tego nie zmieni.
Siedząc w ciemnościach patrzę przed
siebie,
marzenia blogie przynosza ulgę,
czekam na cud,
czekam na Ciebie,
czekam na coś, co zmieni istnienie.
Ciemność przeraża jak noce samotne,
długie, bezwiedne czekanie na Ciebie,
czy coś się zmieni, gdy mnie nie
będzie,
czy ktoś będzie pamiętał o mnie.
Kiedyś dostalam od losu dar wielki,
straciłam go,
potem coś we mnie umarło,
życie już nie jest tym samym życiem,
myślę że żyć już dalej nie warto.....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.