CZYSTOŚĆ

Myślałam, że uzdrowiłeś moją duszę i ciało,
Myślałam, że to był cud, który się już nie odwróci,
Szatan po tym śmiał się, właśnie tak mi się wydawało,
Teraz wiem, że moja dusza się z Tobą pokłóci.

Widzę, teraz widzę, jak w lustrze swoje odbicie,
Jestem człowiekiem, kobietą i też popełniam błędy,
Ładną? I co z tego, czuję się świnią w korycie,
Ale jako grzesznik mam u Jezusa jakieś względy.

Jeśli zechcę do Niego powrócić... ale się boję!
Teraz nic nie wiem i chcę żyć znów, bo piekło mnie czeka,
Opadłam z sił, na swych nogach już się nie ostoję,
Nie! Podźwignę się, Ty mi pomożesz, ot co – eureka!

Jak tu żyć, to dla Twej i mej Miłości zachowuję,
Teraz w głębokim dołku przepaści się znalazłam,
I jestem zrozpaczona, kiedy to odpokutuję?
Dzisiaj zeszłam z Twych dróg, o Panie, gdzie ja polazłam?

Boję się Twojej sprawiedliwości i uczciwości,
Czy będę musiała się z Tobą na zawsze rozstać?
Boję się swojej nagiej, nędznej i brudnej słabości,
Panie, sama nie dam rady, upadłam, a chcę powstać

autor

Takowa

Dodano: 2006-02-22 15:37:45

Ten wiersz przeczytano 2415 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie