Czyżby ostatni nasz akt?

Już nadchodzi czas prawdy
Zdejmę zły czar którym mnie opętałaś
Ostatnia kwestia naszego wspólnego życia
Będzie bolesna może tylko dla mnie
Ale chyba innego wyjścia czas we mnie nie widzi
Kolejne godziny są tylko jak szpilki które wypuszczają z bólem ze mnie powietrze
Iskry mojej miłości chodź jeszcze się tlą już przygasają jak smutne znicze
Czuje jak chłód zniewala dusze czuje że maska umiera
Maska którą stworzyło moje uczucie
Ja ją już...
Już zacząłem z grymasem cierpienia zrywać.

autor

Niespełniony

Napisany: 2006-12-18 Dodano: 2006-12-18 09:09:49

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie