Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Dąb II

Szybko głowę z krzewów wytknął,
Bo nad zwyczaj dobrze rósł,
Starszym dębom z wiatrem pokłon,
Zawsze z dużą gracją niósł.

Chciał w obłokach mieć konary,
Do gwiazd puszczał perskie oko,
Z wiatrem chwytał się za bary,
Mierzył tak strasznie wysoko.

Z wiekiem sił mu przybywało,
Widać było go z daleka,
Miał sylwetkę, jakich mało,
Lecz obawiał się człowieka.

Przyszła kiedyś mroźna zima,
Las się zamienił w pusty zrąb,
Teraz rośnie tam brzezina,
Nad nią wciąż króluje dąb,

Pień ma twardy jak z granitu,
Ciągle w dawnych myślach tkwi,
Chce wierzchołkiem tknąć zenitu,
Myśl ta we snach mu się śni.


autor

jarmolstan

Dodano: 2010-02-01 09:26:40
Ten wiersz przeczytano 1409 razy
Oddanych głosów: 16
Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (13)

frytka frytka

Dąb jest symbolem ,wystarczy się przyjrzeć uważnie
obrazom ,często też w kościołach widzimy liście
dąbu.Ładny wiersz -zamyśliłam się troszeczkę ,ślicznie
napisany.Pozdrawiam serdecznie:)

bozenia_ bozenia_

W dębie jest siła i zdrowie.Wiele i wielu przetrzyma
tak jak opisałeś.Z drugiej strony patrząc można
porównać:
"Z człowiekiem jest wszakże jak z drzewem. Im bardziej
dąży ku wysokościom i jasnościom, tym silniej jego
korzenie ciągną ku ziemi, w dół"

kazap kazap

Stanisławie druga cześć równie niesamowita jak
pierwsza.....Dąb...symbol siła i
życie...brawoooooooooooo....

Eurydyka12345 Eurydyka12345

Silne, wieczyste drzewo pod chmurami rozkłada swoje
konary dąb piękny, potężny, stary. U mnie w lesie
wycinają młode dęby ci, co opału nie mają, lecz w
alkoholu się pławią. Aż żal serce ściska, jak człowiek
zachwyca się na spacerze potęgą i urodą takiego
dziesięcio, piętnasto- letniego dębu i nagle widzi, a
po nim tylko pień zbyt wysoko obcięty sterczy.Ładnie
opisane drzewo pradziadów, pradziejów.

Ninoczka Ninoczka

I króluje dalej dąb - chociaż z innych został zrąb -
Literóweczka się wkradła :)

Polak patriota Polak patriota

No i wyrósł pod niebiosa. Gdy usłyszy ludzkie głosy.
Wnet ciekawie się popatrzy. Oby drwala też
dopatrzył.Może minie go tym razem. I mu życie ujdzie
płazem. Serdecznie pozdrawiam.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Myśl ta we snach mu sie śni...masło maślane. Jak sen
to przecież sen. Prościutka rymowanka. Żeby jeszcze
chociaż rymy ratowały wiersz...ale tu nie. Niestety,
kiepsko.

czuły szept czuły szept

W 10 wersie "z" uciekło i proponuję zmienić 8 wers,
burzący rytm. Wiem, że autor to potrafi zrobić :)

Isana Isana

Bardzo ładny wiersz, budzi wyobraźnię i nadzieję,
można porównać go do młodzieńca, który dąży w życiu
do świetności i spełnienia marzeń...pozdrawiam :)

wanda4 wanda4

Obie części mi się bardzo podobały i tak oto dąb
przeszedł do beja chwały.

Jasmin76 Jasmin76

Symbol siły i długowieczności, zastosowanie od
budownictwa do ziołolecznictwa... nie jedną historię
życia widział... a i w mojej alegorii życia znalazł
zastosowanie... pozdrawiam

wrobel wrobel

Bardzo ładny wiers. Ciekawe czy w tak błyskotliwej
karierze ktoś mu nie podetnie
skrzydeł? Serdecznie pozdrawiam.

Akaheroja Akaheroja

dąb król lasu nie ulega przemijaniu mimo upływu
czasu,wywyższa się nad inne młodsze drzewa lecz dla
starszych ma szacunek-zna swoją wartość i moc,podobnie
jak starszy człowiek,ciekawy wiersz

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »