Daj mi Panie...II
Pamięci Pięknej.
Daj mi Panie wciąż pamiętać,
o tych cudnych latach.
Kiedy była uśmiechnięta,
pełna zachwycenia świata.
Daj mi Panie wciąż ten obraz,
zachować w pamięci.
Gdy jej czułe darowałem słowa,
gdy byliśmy uśmiechnięci.
Daj mi Panie nie zapomnieć,
łez nad nią wylanych.
Kiedy serce me bezbronne,
łkało cicho a z mej krtani.
Pełen bólu niósł się płacz,
że jej nie ma - czemu tak...?
Andrzej Tomasz Maria Modrzyński
05.09.2012r.
Komentarze (11)
alez sie wruszylam !!!!
Wiersz bardzo przejmujacy.
Podoba mi sie:)
Pozdrawiam.
Bardzo dziękuję za miłe komentarze.Pozdrawiam:)
czasem nie wiadomo co lepiej czy pamiętać czy
zapomnieć...
dałabym to pod melodię Resternego w:)
Przejmujący, wzruszający... Szacunek :))
wzrusza ten przekaz pełen smutku .....piękny
pozdrawiam:-)
piękny wiersz choć smutny pozdrawiam
smutny po stracie osoby ukochanej
pozdrawiam:)
Piękny.Wzruszyłam się. Tak trudno znosić stratę
ukochanych.
Ja napisałabym:
I nie pozwól mi zapomnieć.Pozdrawiam
Pięknie choć bardzo smutno...
Pozdrawiam:)