Daj poczuć...

"Twe oczy nadal, Jak najjaśniejsze świece… Kiedy w nie patrzę, płaczę jak dziecię... są tak piękne, że w głębi ich tonę… a od mego serca biją ogromne płomienne żary, żary miłości, nadzieji i wiary... dla Ciebie one biją z serca mego… Chciałbym byś moje serce… Ocalił od zapomnienia Twego…"

„Miłości ma!
Dodaj mi skrzydeł…
Bym wzleciała,
Gdzieś tam w przestworza…
Ponad góry,
Rzeki,
Morza…
Ponad lasy i doliny,
Ponad niebo do krainy…
Krainy pełnej kwitnącego głogu…
Do oazy pięknej rzeczywistości,
Która w marzeniach każdego gości…
Zabierz mnie tam!
Wiem, że to umiesz…
Wiem,
że me pragnienie każde rozumiesz…
Więc proszę…
Zabierz…
Zabierz mnie do tego raju,
W Twoim niebiańskim kraju…
I bądź tam ze mną na wieki…
Otul mnie…
Radością,
Życzliwością…
Obdarz mnie wielką miłością…
Daj poczuć ogrom jej…
Daj poczuć siłę jej…
Daj znów poczuć magię tamtych słów…
Nie pozwól więcej zranić…
Pozwól poczuć się bezpiecznie...
I spraw by ten pobyt w raju trwał wiecznie…”

TYLKO TYLE... A MOŻE AŻ TYLE?? :-))) Wiersz dedykuję Krzysiowi i Paulince :) pOzDrAwIaM :*

autor

KfiAtUsZeK

Napisany: 2004-11-26 Dodano: 2004-11-26 22:18:19

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 55

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie