daleko
gwiazdy to ludzie
porozrzucane na nieboskłonie
są
a tak trudno dotknąć
czyżby człowieczeństwo
uleciało z istot
pozostawiając smugę
wyobcowania
torturowani przez własne pragnienia
nie radząc sobie z ego
idą
często na kolanach
bojąc się spaść
z prawdą swoją
w nawiasie ust
oszukują siebie
Komentarze (4)
Wiersz ciekawy i refleksyjny. Przeczytałem z uwagą.
Pozdrawiam:)
Wiersz o głębokiej refleksji nad życiem, jest naprawdę
dobry :)
Bardzo dobry wiersz - refleksja na temat współczesnego
człowieka.
To jest Prawdziwa Poezja przez wielkie "P". Mądrze.
Lirycznie. Wzruszająco. Konsekwentnie. Pozdrawiam :)