Dama
Na skale siedzi niebieska dama,
Co smutne,
Cała w złu skąpana.
W świetle księżyca,
Wśród innych dam,
Siedzi tam jak wampirzyca.
Na jej ramionach czarne loki,
Które wiatr,
Porusza na boki.
Jej cera jest blada jak kreda,
Śladu że żyje nikomu nie da.
Bo to zła dama ciemności,
Otoczona w swym zamku ludzkimi
kośćmi…
autor
Ola
Dodano: 2006-10-16 19:03:35
Ten wiersz przeczytano 1589 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.