Daruję Ci... (II)

Mocno poruszająca jest ta poetycka modlitwa.
Szczerość, skromność i duża wiara w dobroć oraz
możliwości Boga są w tym wierszu w szczególny sposób
widoczne i ciekawie ujęte. Najbardziej w moim guście
dwie pierwsze strofy.

Podoba mi się szczególnie ten fragment:

Daruję Ci swe ego i swoją głupotę,
dam plecak z grzechami,

Czy Pan usłyszy nasze słowa gdy wszyscy w kolo wciąż
wołają?

aż sie zawstydziłam .. bo to takie szczere......brawo

Ojcze nasz....prawie każdy z nas to mówi,ale Twój
wiersz jest jak ta modlitwa.a nie jest łatwo
przyznawać się do swoich słabości,a przecież takie
mamy wszyscy...i chyba nie wszyscy potrafimy o tym
otwrcie mówić...bardzo mi się podoba w jaki sposób to
napisałaś...subtelnie i tak cicho...

Bóg jest zawsze przy nas, tylko my lubimy tak jakoś
zawsze w inną stronę...błądzić jest rzeczą
ludzką...wyciągając odpowiednie wnioski uczymy się
życia...dajesz bogu swoje człowieczeństwo, to piękny
dar....na pewno pomoże ci odróżnić dobro od zła....i
nie tylko...

piękna modlitwa - podziwiam kunszt autora.

Nauczyc się swiata i siebie to trudne zadanie...a w
Twoim wierszu refleksja płynie i skłania do
zadumy...tak więc zadumałam się...

A wiara cuda czyni .On nigdy nas nie opuszcza ja to
wiem.

W tym wierszu dobre sa glownie intencje. Wykonanie pod
wgledem formalnym bardzo slabe.

Temat delikatny, wszak Bóg to wiara, a niewielu ludzi
tak naprawde wierzy, za to wielu liczy na dobry los,
ze jakos im tam sie UDA w zyciu przemknac. Dobrze miec
swiadomosc wlasnych slabosci i dobrze, ze Ty ja masz.
Bóg? On ciagle prowadzi nas za reke... Czasem wrecz
ciagnie :o)

ogromne wysypisko śmieci musi zbudować pan Bóg ... jak
zawsze w lekki sposób ukazujesz ciężkie sprawki :)

Poczułem się onieśmielony Twoja szczerością i
skromnością. Napewno Cię wysłucha.

Prośba o pomoc jak żyć?
Lekko się czyta a treść całkiem poważna. Mniemam, że
to do Boga. Ciekawe, jak odpowie.
Wiersz bardzo dobry.