Dawno...
Synowie moja duma
Obaj przystojni wysocy jak ojciec
z jego oczami
Córki podobne do mnie
charakterki po tatusiu wzięły
Widzę jak już dojrzałam
by nie powiedzieć postarzałam
By się wydawało że dopiero co
zostałam matką
Teraz wnuczek zajmuje mój czas
absorbuje nas oboje
Rośnie szczęśliwy wśród nas
każde nowe słowo przywodzi wspomnienia
Wtedy widzę że mam dla kogo żyć
autor
Malina48
Dodano: 2013-08-03 15:15:55
Ten wiersz przeczytano 954 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ładny wiersz. też uważam że rodzina naj ważniejsza.
Pozdrawiam
Pod twoim wierszem mogłabym się i ja podpisać,gdyż też
jestem już babcią i wnuczkę kocham ponad wszystko.My
kobiety abyśmy poczuły się spełnione musimy się trzy
razy urodzć- raz na świat,
dwa- dla dzieci,i trzy -dla wnuków.I to jest
szczęście.
masz rację rodzina najważniejsza ..jest dla kogo żyć
ładny wiersz - pozdrawiam:-))))