Depresja

depresja to naprawdę choroba, a nie sezonowy "dół
psychiczny", więc - takie wezwanie, jak u Ciebie, w
ostatniej zwrotce mogą potraktować poważnie tylko
soby, które nigdy prawdziwej depresji nie przeszły.
Ci, którzy wiedzą, czym ona jest, raczej nie
potraktują tego wiersza poważnie....

Depresja to ciężka choroba, duszy skołatanej żałoba,
niebawem nadejdzie wiosna i zmieni nastrój aura
radosna. Wiersze będą pachniały majem, humor popłynie
bystrym ruczajem.

W lustro spoglądaj uśmiechem...
Życie, jakby wtedy kwiatów zapachem...
A literki Twoje, co wiersza echem...
Powieką swoją tak chętnie łapię

Podstawa to nie unikać innych i ... mieć nadzieję.
Towarzystwo życzliwych ludzi i wiara potrafią czynić
cuda. A depresja - no cóż choroba cywilizacyjna.

Mówi się,że nadzieja nie umiera sama,to my ją
zabijamy.Na własne życzenie jesteśmy bez niej... Może
warto byłoby zacząć ją cucić...;))

Ładny wiersz jednak ziejący chłodem i lodowatym
przekazem weń zawartym.

jesli ma sie dla kogo zyc walka jest prostsza...jesli
nie..jesli przewaza mrok to nie wiem...jednak trzeba
wiele sily ..i my ja mamy...zaciskamy piesci i idziemy
w swiat...ciekawy wiersz

calkiem niedawno przechodzilam to o czym
piszesz..slabosc, lzy lejace sie po twarzy z byle
powodu...wieczne roztargnienie..glowka do gory ..to
mija...postanowilam uporac sie z tym sama mimo, ze
lekarze przepisywali cudowne leki...leki nie pomogly!
zaczelam walczyc z tym [paskudztwem sama...i skutki
porazajace...dzis jestem znow soba, usmiechnieta,
kochajaca zona i mama;)

kiedy żal, ból, cierpienie dopada człowieka- zasklepia
się w sobie i nie dostrzega tej jasniejszej strony
swojej twarzy...

Ludzie czsto przywdziewają maski, czasem kilka.
"Rozgnieć to co cię gniecie" -tudno jest poznać samego
siebie, ale jeśli to się uda...

Tak jakbym widziała kiedyś siebie. Ładnie napisany
wiersz, w ostatnie zwrotce
"wezwanie do "wzięcia się w garść"
i optymistyczne spojrzenia na świat.
Gratuluję i plus.

Wiosenna derpesja, jesienna depresja i zimowa, bywa
nawet letnia.Czasem lepiej nie patrzeć do lustra,
chyba lepiej wyjśc z domu,do ludzi...Wiersz
prawdziwy,ale niesie nadzieję:)

Łatwo mówić drogę wskazywać, gorzej gdy musi się
przeżywać. Gdyby depresja łatwa była do pokonania nie
było by ludzi w szpitalach. Pomarzyć dobra rzecz ale
lepiej wyciągnąć dłoń i pomóc chcieć.

Spróbuję uśmiechnąć się do lustra... nieśmiało, może
uwierzę... biorę od dziś w tym wierszu przesłanie
sobie do serca... Wiele w nim prawdy... tylko brak
jest ciągle odwagi... a chciałby każdy by "koiła"
tylko muzyka...

Bywa, że nie możemy się pozbierać, ale uśmiech
przyjaciół wszystko potrafi zmienić. D->>--