DESZCZYK
Nie tylko dla dzieci
Latem, wiosną, jesienią,
często na nieboskłonie,
kropelki wody, w powietrzu,
błyszczą jak perły w koronie.
Potem ku ziemi, pełne gracji,
spadają pod wpływem grawitacji.
Zapyta starszy, zapyta młody,
skąd jest w powietrzu tyle wody.
Wyjaśnić wówczas należy,
że to od słońca jednak zależy.
Wszystka energia, którą tu mamy
płyne ze słońca z promieniami.
Gdy te do ziemi już docierają
w energię cieplną się zamieniają.
Ta niewidoczne cząsteczki wody
niesie do góry, tam gdzie są chłody,
które to ciepło im odbierają,
więc jako kropelki do nas wracają.
Wykorzystując przyciąganie,
ku ziemi, grawitacją zwane.
Gdy popatrzymy czasem do góry
wysoko zobaczymy chmury,
w których kropelki są małe jeszcze,
i nie spadają ulewnym deszczem.
Gdy się utworzą z nich krople duże
spadną na ziemię, tworząc kałuże.
Słońca energia, po raz wtóry,
wzniesie cząsteczki wody do góry.
Słonecznej pogody życzę wczasowiczom.
Komentarze (3)
Bardzo przejrzyscie opisales deszczyk..To prawda.Dla
dzieci i dla doroslych.Ladnie..
To jest solidny wykład na temat powstawania deszczu!
Brawo fizyku!! Nie tylko dzieci mogą się od Ciebie
uczyć!
Bardzo fajny i pouczajacy wiersz,przez moment poczulam
sie jakbym ogladala program przyrodniczy,a to
pozytywna strona,ktora oznacza,ze tresc wciaga..:))