Dewotka

Rano siedzi w ławce w kościele
Otulona ciepłym płaszczem
Modli się żarliwie o
Pokój na ziemi
Pomoc dla ubogich
Tolerancję
Nawrócenie tej dzisiejszej młodzieży

Po południu wychodzi z kościoła
Pełna nadziei na lepsze jutro
Podchodzi do niej kobieta
Chuda
Zmęczona
Zmarznięta
W potarganych ubraniach

Prosi o coś do jedzenia
Chleb
Kawałek
Kromkę
Okruszek

Albo kilka groszy
Na chleb
Coś ciepłego

Pani mierzy ją od góry do dołu
Cedzi przez zęby:
"Odczep się. Spieszę się do domu"
Odgoniła ją jak natręta
I ruszyła do domu
By opowiadać jak na świecie jest źle...

Nienawidzę hipokryzji i dwulicowości... Całego Świata nie zbawimy ale możemy poprawić naszą małą rzeczywistość, w której żyjemy.

autor

Lady in black

Napisany: 2006-10-11 Dodano: 2006-10-11 20:20:19

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie