Dexero
W mojej głowie pustka,
znów ten sam zamęt.
Ciało otoczone chłodem,
niczym lęk podsycający stan agoni.
Myśli bezwładnie rozproszone,
jak wiatr pędzące na Olimp.
Wyglądam przez brudne okno
I cóż widze?
Swiat pędzący własnym torem!
Ludzi biegnących na oślep,
niczym ćma pędząca do światła.
Nikt nie stanie?
Nikt się nie zatrzyma?
Nikt...I tylko Ja stoje jak kamień
Zadając sobie pytanie
Co ja tu robię?
I tylko cichy glos mej duszy,
rozpaczliwie odpowiada
Dexero,dexero,...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.