Diadem z łez, kwiaty rozpaczy
Wrzesień zawieszony w próżni,
rozlana nie rtęć, a śmierć bursztynowa.
Pęka diadem z łez utkany.
I nagle- cisza grobowa.
Naręcze kwiatów rozpaczy,
śruby wkręcone w serce.
Tęsknota, bolesne wspomnienia.
Nic więcej...
autor
Stefa1932
Dodano: 2021-05-03 10:47:27
Ten wiersz przeczytano 1744 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
skomentować trudno ...pesymizm totalny
Miniaturowo, emocje podane z klasą. MAło słów, a dużo
w nich siły
Bardzo wymowne to jest.
Miniatura zaciekawiła i zatrzymuje. Pozdrawiam ciepło
:)
Smutna lecz pięknie napisana miniaturka.
Pozdrawiam serdecznie :)
Rozbudzający wyobraźnię przekaz.
Poetycko ujęte przemijanie.
Pozdrawiam.
Marek
Nie powiem, intrygująca miniaturka.
Podoba się.
Pozdrawiam :-)