Dies illa

Dies irae dies illa solvet saeclum in favilla.

Ten kontynent, tamta ziemia
Bóg i diabeł, i alchemia
Marzeń popłoch, pewność struta
Wyszeptana prośba głucha,
Paw, papuga, inne czasy
Odwiedzając krzywe lasy,
W rokokowo bladym pędzie
Rączka modra suknię przędzie
Oko patrzy ? gałka stuka,
Drozd już dźwięczy koło ucha,
W dłoniach lśni sztylecik cudzy
Tak już mają diabła słudzy;
Gdy nadejdzie czas ojczyzny,
Dawne się zagoją blizny,
Gdy przemiana się dokona
Kiedy magia w końcu skona,
Gdy się prawdę przyjmie szczerą,
Gdy zawalczy się z cholerą,
Kiedy las się zmieni w pole
Diabeł stanie na cokole.
Duszę porwie, głos zamiecie
Niech się rodzi nowe dziecię.

Tako rzecze dzieciom szkoła
Oto cała prawda goła.

autor

Mary Rose Hamilton.

Napisany: 2011-12-09 Dodano: 2011-12-09 23:34:54

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie