Dla M.

zjełczały żal stężał
w suchej skorupie mej duszy
szyderczy śmiech
he he he
głupi i pusty
jak te oczy
nadęte wargi
głuche uszy

Najdroższa M.
nie umarł ten czas,
gdy do wyboru
było tyle dróg,
najdzikszy cel,
najdzikszy sen
głęboko w nas
w słońcu się skrzył
pereł marzeń sznur
pereł śmiechu grad
świat był łatwiejszy
a każdy dzień miał inny smak

„Cała jesteś piękna moja przyjaciółko,
I żadnej nie ma w Tobie skazy”

Moich wspomnień nie dotknie
Żadne starcze piętno,
Barwy, zapachu, uczucia, ekstazy,
Rześkim porankiem powitaj nadzieję,
A wiatr znów owieje rozpalone twarze.

autor

czarna__wdowa

Napisany: 2008-01-29 Dodano: 2008-01-30 00:17:26

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie