Dla Ariela
Wśród ludzi tłumu szarego
Błądze smutnymi oczyma
Szukam tego jednego
Co uśmiech mój w ręku trzyma
On gestem jednym z oddali
Optymizmem zawsze zarazi
Gdy świat mój mały się wali
Przy nim pesymizm szybko się zrazi
Ustępuje miejsca radości
Która utrzyma się do czasu
Gdy dzwonek nam obwieści,
Że czas wracać do Hadesu...
Z dedykacją w postaci wielkiego buziaka dla zawsze uśmiechniętego kolegi :)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.