Dla niego słońce
RiP
Pan gasi świeczkę na niebieskim kole
losu.
Jedną niespodziewanie,
inna dopala się i znika...
I ubywa światła, ognia, żaru,
lub płomienia, który parzył.
Dla nas chmury.
Dla niego już słońce.
Pamięci kuzyna dominikanina Macieja Z.
autor
Andrzej Trzebicki
Dodano: 2021-01-02 00:43:15
Ten wiersz przeczytano 1091 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
[*]
W klimacie tematu. Takie są koleje losu. On już nie
martwi się ziemskimi sprawami.
Dobrego Roku Andrzeju.
Smutny, ale dobrze się czyta.
Pozdrawiam :)
Wymowny, wzruszający wiersz Pamięci, pozdrawiam
serdecznie.
Wyrazy współczucia, zawsze to strata. Pewnie teraz na
niebiańskich niwach przechadza się wraz z o. Górą,
oboje spoglądają na Lednicę. Szkoda, dobry był kapłan.
Pozdrawiam i dobranoc.
Ja zawsze wybieram słońce... nawet gdy przysłaniają je
chmury ...
Poruszający tekst.Pozdrawiam:)
Owszem, ale jednocześnie rozpalają się po raz pierwszy
nowe świece. :)
Z przyjemnością przeczytałem.
Wszystkiego dobrego w nowym roku Andrzeju.
Ładny gest pamięci, a okoliczność smutna, jeśli to ten
znany dominikanin, to tym bardziej żal,
niedawno media podały wiadomość o odejściu Macieja
Zięby.
Niech spoczywa w pokoju.
Pozdrawiam zasmucony... ale z refleksją...
Wypada nad wierszem zamilknąć.
Dobrego roku życzę.
Piękne słowa dla kuzyna.Pozdrawiam.
Bardzo Go szkoda. Pozdrawiam
Refleksyjnie i z wiarą. Miłej soboty:)
tak, śmierć jest nieodłączną częścią naszego życia.