...dla przyjaciela...

...pozwól mi być sobą, pozwól mi zwariować...

Poprzez życia krzyk delikatny szept
nie zatrzymuj mnie, pragnę dalej biec,
echo przyszłych słów, barwą kusi czas
pozwól poznać smak nienazwanych dat.

Tam gdzie nie ma nas w dłonie ujmę świat
w roztańczeniu gwiazd obiorę swój trakt,
tam gdzieś pośród snów zagubina trwam
odnajdę swój czas i nadzieję dam.

Nad przepaścią dnia, nad nocy wołaniem
wybuduję mosty, radości mej szaniec,
i przywołam cię, wiatru ciepłym tchnieniem
i u stóp ułożę obiecaną ziemię.

autor

smutne oczy

Napisany: 2008-05-06 Dodano: 2008-05-07 13:01:59

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie