dla PRZYJACIÓŁ

jestem człowiekiem, a nie kamieniem, mam uczucia i cierpliwość, której nastał kres...

ile osób zraniło i upokorzyło??
ile zawiodło i mnie kłamstwem uwiodło??
czemu jest tak, że gdy podnieść się chcę,
wy na dno zrzucacie mnie
"kochana" mówicie, "idiotka" myślicie
w swych kłamstwach się gubicie
ja długo wytrzymywałam, bo was...
moich wspaniałych przyjaciół kochałam.
zawsze wam zło wybaczałam, i już myślałam,
że wymarzone "rodzeństwo miałam".
Cierpliwa długo byłam,
ale widocznie na takie traktowanie zasłużyłam.
I wiecie co??
powiem wam szczerze, że nawet sobie już nie wierze
ja tak dalej nie podołam i
w czym wstawie moje słowa.
Chcę Wam podziękować i przeprosić
i obiecać, że w sercu będe was zawsze nosić
DZIĘKUJE, że mnie wspieraliście
PRZEPRASZAM, że martwiliście i głowe sobie mną zawracaliście
ŻEGNAJCIE...

czy to była przyjaźń??

autor

minijkaa

Napisany: 2007-02-04 Dodano: 2007-02-05 18:21:17

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie