Dla Was Poeci
Smutno mi jakoś,
ponieważ piszę, ale nikt tego nie
rozumie.
Dobierać słowa w logiczną całość,
ja już chyba tak nie umiem.
Za to opisuję swe uczucia,
chwilowe uniesienie - krótką jedynie
chwilę.
Dokładny moment jej stanu,
przez to jednak źle czynię.
Będę pisać jak dawniej,
wiarą karmiąc swojego ducha.
I wtedy myślę wśród Was,
znajdzie się dla mnie otucha.
Nie pisze się wierszy dla siebie,
po to są pamiętniki.
Gdzie swobodnie można przelać
wszystkie swej głowy mętliki.
autor
Łasiczka
Dodano: 2015-05-17 00:10:36
Ten wiersz przeczytano 841 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Czasami tak bywa, że nasze pisanie jest niezrozumiałe.
Nie każdy potrafi dotrzeć do wnętrza i dostrzec to co
autor chce powiedzieć. Mimo wszystko warto pisać, więc
pisz:) Pozdrawiam:)
Pisz jak umiesz, znajdzie się ktoś, kto to zrozumie.
Miłego:-)
praktyka czyni mistrza, wiec pisz,pisz,pisz
Pamiętaj, że każdy wiersz
zawiera jakieś ukryte myśli
autora, które czytający
interpretuje zgodnie ze swym
odczuciem. Nie zniechęcaj się
i pisz co Ci serce dyktuje,
a z czasem potrafisz z pewno-
ścią poprawiać swój styl pisa-
nia tak, jak i każdy z nas.
Pozdrawiam-
Pisz dalej :)
Nie daj się... Pisz i tyle.
+ Pozdrawiam (:-)}
Każdy pisze jak potrafi,tylko nie każdego stać na
empatię by zrozumieć choćby i potknięcia tego co raczy
innych swoim wierszem.
Pozdrawiam serdecznie i życzę by było ich jak
najmniej:)
Mętliki, guziki.....
Także mówca na pustyni: pozornie tylko wie co czyni.
Zawsze się zdaje, że to co przez nas urodzone,
zrobione lub napisane, nie jest należycie wysoko
oceniane.