dla żony
pójdziemy na łąkę
bo już się zieleni
niech piękna natura
wciąż nas rozwesela
bo w naszym życiu
najważniejsze jest szczęście
chwycę cie za dłonie
i chodźmy czym prędzej
uczucia owiniemy
w jeden promyk słońca
usta zwilżymy
miłym pocałunkiem
ta wielka miłość
niechaj burze przetrwa
jestem już przy tobie
i czuję tą bliskość
Komentarze (37)
Piękny wiersz przepełniony miłością. Pozdrawiam
serdecznie
Cieplutko, bardzo ładnie.
Dobrego dnia
dla Ciebie i Rodziny:)))
Tak pięknej miłości,
tylko pozazdrościć.
Śliczny:)
Pozdrowienia dla żony Edwardzie. :)
Pozdrawiam:-)
Szczęśliwa żona, że ma męża poetę...
A czy to na pewno o Twojej żonie? ;)
Pozdrawiam.
Ciepły i bardzo obrazowy wiersz :) Aż trudno cokolwiek
dodać :) Pozdrawiam serdecznie +++
pełen miłości wiersz,,pozdrawiam :)
Ładnie wyrażona miłość. Czasami nie potrzeba wiele aby
poczuć jej szczęście.
Pozdrawiam Edwardzie.
Marek
P.S. sorki za brak 'y' w czytało.
To ta zazdrość...
Witam,
miło się cztało, a może z lekką zazdrością ?
Dziekuje za pamięć.
Re. obstaję przy swoim...
Serdecznie pozdrawiam.
Przepięknie z serca dla żony napisałeś, pozdrawiam
serdecznie :)
*piekny:)
Bardzo na tak, piekby wiersz:)
Bardzo sympatyczną macie małżeńską atmosferę. Ukłony
dla małżonki.Pozdrawiam.