Dłoń

Może gdybym wtedy nie puścił Twej dłoni....

Kiedy słońce budzi blaskiem
i oświetla cały pokój
Widzę, że śpisz słodko przy mnie
czuję w sercu wielki spokój

Nagle budzisz się ze snu
i z radością witasz dzień
cieszę się, że jesteś tu
wiesz jak bardzo kocham Cię

A po chwili gdzieś wychodzisz
znowu muszę zostać sam
lecz zapewniasz mnie, że wrócisz
chyba radę sobie dam

Śmierć wyciąga dłoń ku mojej
lecz ja niewzruszenie stoję

Czas wciąż pędzi niczym strzała
i zaczynam się już bać
przecież wrócisz - obiecałaś
coś się dziś musiało stać

Nigdy mnie nie okłamałaś
zawsze mogłem ufać Ci
słyszę nagle ktoś za drzwiami
myślę, że to pewnie Ty

Śmierć wyciąga dłoń ku mojej
lecz ja nadal pewnie stoję

Jednym ruchem drzwi otwieram
tam w mundurze stoi ktoś
prosi żebym z nim pojechał
muszą mi pokazać coś

Więc wychodzę lecz niepewnie
wsiadam z nim do samochodu
dojeżdżamy wnet na miejsce
a tam pełno ludzi wokół

Śmierć wyciąga dłoń ku mojej
już niepewnie ale stoję

Widzę, leży jakiś człowiek
idę bliżej lecz ze strachem
wtedy pęka serce moje
klękam bardzo głośno płacząc

Światło moje i Sens życia
nagle w jednej zgasły chwili
śmierć zabrała mi Cię dzisiaj
proszę aby mnie dobili

Staję sam na dachu szczycie
skrzydła płaczu swe rozkładam
i w śmiertelnym jej uchwycie
cicho w dół bezwładnie spadam

Śmierć wyciąga dłoń ku mojej
odchodzimy w cień oboje...

.... mógłbym Cię jakoś przed tym obronić.

autor

Ress

Napisany: 2005-03-24 Dodano: 2005-09-17 22:00:01

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie