Dni takie szare czasem...

Dni takie szare czasem...

Dni takie szare czasem...
bez uśmiechu, bez radości,
brak nam czasu,
brak pokory...

Obojętność wciska się w nasze życie,
pieniądze...
przechodzimy obojętnie obok drugiego człowieka,
nie śpiewają już ptaki,
nie cieszy słońce,
razi w oczy,
jak ludzka bieda...
róże już tylko mają kolce...
piękno gdzieś się zgubiło...

Co się z nami stało...?
Kiedyś liczył się człowiek,
słońce dodawało sił
a róże pielęgnowaliśmy...
teraz tylko szare dni zostały...
Zagubiliśmy się...
Oddaliśmy duszę za marne grosze,
sprzedaliśmy się za coś co przemija...
Kto nam pomoże...?

Chryste znów Cię ukrzyżujemy,
znów koronę cierniową włożymy na Twą głowę
i przebijemy Twe serce...

Dzięki,że Ty mimo wszystko nas kochasz,
Ty nas uratujesz...
Obyśmy to docenili...(17.03.07)

autor

Krysiunia

Napisany: 2007-03-17 Dodano: 2007-03-17 23:56:56

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie