Dnia rozpoczęcie razu pewnego

Rytualne zgolenie brwi,
Żałoba

Kot mnie opuścił tym rankiem
Jakaś nic niewidzialna
Ciągnęła go hen za horyzont
Do kociego raju

Pewnie będzie mu dobrze
Pewnie będzie mu lepiej
Pewnie będzie mu
Jakoś

Stroszysz piórka gdy o tym myślisz
Gołębiu z parapetu
Z tyłkiem obesłanym
Z łebkiem ubłoconym
Z nozdrzem zapchanym

Kawa ze zboża pokonuje gardło
Krtań, przełyk
Wypełnia w końcu pustą beczkę brzucha
Jest u celu.
Jak kot.

autor

arszenick

Dodano: 2007-09-14 01:21:35

Ten wiersz przeczytano 1238 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Obrazkowy Klimat Wrogi Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie