Do końca świata

Znowu serce moje krwawi...
Anka mówi: „On się Tobą bawi”,
Lecz ja tego nie słucham, zamykam tylko oczy...
I czekam... skąd dostanę pomocy?
Oni mówią: „Olej tego barana!”
A ja przychodzę do szkoły, znowu zapłakana.
Mówią z litością” dziewczyno nie wart tego”,
Ale ja wciąż wpatruję się w zdjęcie Jego...
Proszą, błagają: „Wybij Go sobie z głowy”,
A ja patrzę i myślę: „dziś miał sweter nowy”...
Nie pomaga prośba, nie pomaga nic...
Ja chcę się po prostu gdzieś przed światem skryć...
I błagam, oczy wznosząc ku górze,
Patrząc jak rozmiarów przybywa chmurze:
„Boże, który jesteś na niebie,
ja bardzo, bardzo proszę Ciebie,
niech On przestanie, niech to tak nie boli,
ja dosyć mam tej smutnej doli,
dosyć mam patrzenia jak zabawia moje „koleżaneczki”,
bo wtedy moje serce dzieli się na kawałeczki.
I mimo, bólu, mimo cierpienia,
Ja wciąż mam Jego w swoich marzeniach
I kochać będę Go cały czas...
Dopóki śmierć nie rozdzieli nas...

Oj życie to same niespodzianki... dawno ten wiersz pisałam... oj gupoty... Bo to nie była miłość, tylko no... nie wiem =P Wydoroślałam?

autor

Aniołek_(ona)

Dodano: 2005-01-12 20:51:32

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie