do mnie, do ciebie
Nawet jeśli niczego sobą nie dokonuje
To chce dotykać krawędzi ostrych noży
Tnąc się płatkami róż
Zapadać pośród chmur
Zawsze zakrywasz twarz
Kiedy pada morze łez
Uciśniętych ciał
Stosów cały świat
Jeszcze pada wzrok
Gdy w ciemności budzisz lęk
Jak na pogorzelisku
Szukasz żywych ciał
Moje dłonie gdzieś podziałem
Czując ich bezwładność
Jestem cząstką życia
I morzem śmierci
autor

Sir Peter Agis

Dodano: 2007-12-15 17:52:14
Ten wiersz przeczytano 438 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Świetny wiersz,znakomicie dobrane porównania,bardzo
podoba mi się zakończenia.Brawo!!!