Do przyjaciela

I skończył się świat dla mnie
U kresu mych dni
Spojrzałaś jeszcze na mnie
Przez łzy

I przyjaźń nasza, nieskończona
Odeszła razem z Tobą
Zostałam sama, zrozpaczona
Bez bliskiej mi osoby.

Odejdę i ja kiedyś
W śnie wieczny pogrążona
I może ktoś mnie wtedy
Do życia przekona.

Bez Ciebie nie ma śmiechu
Zabawy, zbędnych słów
O,Przyjaciółko droga!
Kiedyś wzejdziemy znów.

Jak słońce w złotej szacie
Zaświecisz na mym niebie
Promykiem jasnym, ciepłym
Jak smutno mi bez Ciebie!:(

Jak cień Anioła którego dotknąć nie zdołasz, Jak dzień gasnący którego nie można pokonać, Jak bruzdy które ciśnięte na twarz, Przypominają, że minął Twój czas Idziesz przed siebie w jasną przestrzeń Cienie Aniołów czekają jeszcze.

autor

kaciula

Dodano: 2005-06-01 14:34:34

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie