Do widzenia
zapalałam światło
w pamięci
oślepiając wspomnienia
istniałam
coraz więcej złych próśb
coraz więcej złych łez
krok w stronę cierpienia
płakałam
lecz wszystko co robiłam
czemu ufałam
nie miało znaczenia
przegrałam
...
zwiędłe kwiaty
i rzucone na pożegnanie
"do widzenia"
nie chciałam
nie zatrzymuj
nie poganiaj
odejdę
ale sama
autor
UlciaZ.
Dodano: 2007-11-15 13:40:55
Ten wiersz przeczytano 1187 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Tak jest czasmi, kiedy mówimy "do widzenia" , ale
zyskujemy zawsze coś więcej, nawet przyjaciela... :)
Czasami niestety trzeba powiedzieć żegnaj.
piękny wiersz, jeśli nie da się zatrzymać to odejdż
ale spróbować warto, może coś jeszcze uratujesz z tej
miłości...
śliczny smutny wiersz, wiele w nim bólu i rozterki
która ogarneła serce, ładnie napisane
Smutek, rozstanie, przegrana, ból, cierpienie nie
zawsze okazują sie końcem, czasem okazują sie
początkiem czegoś pięknego. Mam nadzieje że tak jest.
Pozdrawiam PIOTR
daje do myslenia na jesienne wieczory....piękny...
rozstania mają to do siebie,że nie zawsze są
zakończeniem, a początkiem czegoś nowego.Ładny wiersz
Ból …rozstanie….ale czy to
konieczne…czy nie lepiej bez łez i smutku
pogodzić to wszystko. Spróbuj może uda się
…życzę tego
Bardzo dobry wiersz! Tak to bywa z rozstaniami...są
smutne... Lecz życie toczy się dalej...
Pięknie napisane ...szkoda tylko ,że o smutnym
rozstaniu ...no cóż życie płata nam ciągle jakies
figle ale mam nadzieje ,że przeczytam niedługo wiersz
równie piękny o radosnym powitaniu...
Rozstania zawsze sprawiają ból.
Wiersz liryczny, pełen bólu i żalu. Doskonale oddający
stan emocjonalny w jakim się podmiot znajduje. Dobry
wiersz.
bardzo mi bliski, jakoś tak, ten wiersz... właśnie
teraz. Ładny...
uczucia panujące w naszej głowie nie mają końca...
mamy tak wiele bólu w sobie...podnosimy jednak głowe i
zaczynamy znów się uśmiechać...
bardzo ładny wiersz
pozdrawiam
Przegrane i wygrane wcale nie są takie jednoznaczne -
czasem coś przegrywając, wygrywamy coś innego...
Bardzo ładny wiersz.