Do zobaczenia
Mój krzyż
Zdawna przepołowiony
Jedną częścią na Twych barkach położony.
Najpierw było słowo
Potem radość
Jak zwykle przed słonymi łzami,
Góry i wyżyny
Doły i doliny
Rwące nurty
I Brzask słońca o poranku.
Byłeś moją muzyką
I wiatrem niosącym zmiany,
Byłeś miłością,
Która nauczyła mnie kochać.
Dawałeś natchnienie,
Chęć życia z Sobą przyniosłeś.
Zapieczętowałeś Siebie w mym sercu,
Zbawiłeś mnie
I zgładziłeś ironię.
Przewróciłeś moje życie,
Proza stała się poezją,
Tchórzostwo czystą odwagą,
Wędrówka codziennością.
Nauczyłeś mnie, że życie
To tysiące pokoi
Z tysiącami luster
I tysiącami bezimiennych twarzy,
Że to nieustająca wędrówka dusz.
Uwierzyłam jak zawsze.
Więc dziś mówię Ci...
Do zobaczenia.
autor
olar
Dodano: 2009-06-06 13:15:30
Ten wiersz przeczytano 776 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Miłość, która uczy kochać. Miłość, którą chce się
kochać. Pozytywnie. Pozdrawiam.
delikatnie, choć smutno się zrobiło, czas wyleczy łzy,
powodzenia życzę i spełnienia ;)
bardzo podoba mi się ten wiersz ;)
dobrze są w nim opisane emocje i uczucia..
pozdrawiam ;)