dokąd odszedłeś
co wymarło w nas
przez ten samotny czas
listy z szuflady mej
potargał czas
co na pustkowia rozwiał nas
tam na wzgórzu mej nadziei
stał dom
wielki, radosny dla nas schron
minęło tyle czasu
tyle razy liście opadły
nie pamiętamy dziur w chodniku,
który prowadził nas do domu
gdy wracaliśmy kilka dni spóźnieni
co minęło, co zostało
czego dziś nam mało
po drugiej stronie ulicy mijamy się
nieśmiało
( 17:50 )
autor
kobietanieidealna
Dodano: 2009-05-07 21:06:23
Ten wiersz przeczytano 624 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Mijamy się nieśmiało Jak zerwać tą niewidoczną zasłonę
z nieśmiałości
Piękny wiersz,bardzo subtelna forma.Pozdrawiam.
Miłość to takie delikatne uczucie i tak starannie
trzeba o nią dbać.Słowa wiersza potwierdzają to...