Dom
Kiedyś wyglądał wspaniale...
opuszczony
porasta trawą
skrzypiące drzwi
zmagają się z wiatrem
mrok w oczodołach
ścian
smutno wylewa łzy
pochylone drzewa
koją samotność
już nie słychać
odgłosów szczęścia
kominek wygasły
spopielił uczucia
dusza umarła
w ruinie
autor
Baba Jaga
Dodano: 2015-06-28 20:35:53
Ten wiersz przeczytano 1660 razy
Oddanych głosów: 52
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
Tak mi żal rodzinnego domu który w ruinę
popadł-smutno
:((
Gdy słyszę skrzypiące drzwi, zawsze mam stracha:-) :-)
. Stary dom, szkoda że dusza w nim umarła. Miłego
Jaguś:-)
Bardzo smutny wiersz, tylko wiatr hula
swawolnie...Pozdrawiam:-)
Bo dom to nie tylko mury.
Jak namalowany :) pozdrawiam serdecznie
smutny, refleksyjny obraz przekazany fajną miniaturą:)
pozdrawiam
Piękny obrazowy przekaz.Jak smutny widok jest takiego
domu.Można odnieść wrażenie, że życie
zamarło.Pozdrawiam serdecznie miłego wieczoru.
Kiedyś pełen życia,
a ruiną dzisiaj!
Pozdrawiam!