Dom
cisza wieczorna noc za pasem
myśli osiadły jak woda w wazonie
paruje wyobraźnia samotności
choć czasem coś z tego zostanie
pusty dom a kiedyś tu był gwar
jeszcze krążą w nim iskierki
niewidzialne skrywając się w kątach
za sprzętami pomrukując w zapomnieniu
na ścianach twarze zastygłe w ramach
o oczach patrzących przez twoje
spojrzenie na sprawy których już nie ma
a przecież jesteś w każdy dzień
myślisz działasz i piszesz
bo lubisz bo to twój cel
do przetrwania
© Iwona Derkowska
Komentarze (12)
Samotność bywa doradcą, a czasem morderczą bronią,
która w nas bardzo skutecznie trafia.
Podoba sie wiersz i dobra Puenta.
Pozdrawiam serdecznie Iwono.:
Ładna życiowa refleksja skłaniająca do przemyśleń nad
wartościami.
Pozdrawiam:)
Marek
napisałem już dzisiaj, że samotności nie życzmy nawet
wrogom.
bardzo popieram puentę.
serdeczności :)
Dobra życiowa refleksja i skłania do
myślenia:)pozdrawiam cieplutko:)
Krzemianka cmok -dzięki
Dom to bardzo ważne miejsce w życiu każdego z nas;)
życiowo- pustoszeją nasze gniazda...
Życiowe refleksje.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobry obraz cichnącego domu. Czy nie uważasz, że
lepiej od
"o oczach patrzących przez twoje
spojrzenie o sprawach których już nie ma"
"o oczach patrzących przez twoje
spojrzenie na sprawy których już nie ma"? Mam
nadzieję, że autorka wybaczy mi tę czytelniczą
sugestię.
Miłej niedzieli:)
Świetna refleksja:)
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/moj-dom-492439
Wracamy Iwonko do tych czasów rodzinnego domu, bo
naszym obowiązkiem jest tam wracać. Tam są nasze
korzenie, tam wynieśliśmy wszystko, nasze wychowanie,
obecne zachowania, cechy charakteru.
Miłej niedzieli Iwono na łonie natury.
Życiowe refleksje. Serdeczności.