Domy z nieczulego kamienia

Nie dałem rady przeczytać wszystkich Twoich wierszy.
Ale w tych, które przeczytałem, znalazłem banał i
ckliwą retorykę, co przyznaję - kompletnie mnie nie
bierze.Ale być może nie znam się na
poezji.-)Pozdrawiam Cię zniechęcony.

Perth to Australia. Z domów z nieczułego kamienia...
Mam tam kolegę opowiadał mi o świątyniach pustych i
do sprzedaży...
Pozdrawiam.

Sam tytuł intryguje, a treść jeszcze lepsza. Super.

W domu z nieczulego kamienia...zjedzona według mnie
literka "W"...temat,który porusza, jednak w tym domu
nie zawsze są osoby porzucone, niechciane itd
są sytuacje, że nawet największa miłośc nie dociera do
danej osoby, żyje w swoim świecie, nie przyjmuje do
wiadomości bieżących spraw, w umyśle krząta się
wrogość, wyrywkowe pojmowanie sytuacji, potrafi
zaburzyć życie wielu pozorując chociażby omdlenia,
upadek, wymuszając wezwanie pogotowia...a jest zdrowa
na ciele, szwankuje tylko duch...dużo by
pisać...nieraz to jest jedyne rozwiązanie dla dobra
danej osoby, staruszki, która tylko tam widzi
światło...znam to z autopsji

wiesz co? tytuł mnie zaintrygował, skojarzył mi się z
blokami, blokowiskami, tam gdzie mieszkam, ciasnymi
kieszonkami w murze, w których jesteśmy poupychani,
sprasowani, słyszymy siebie nawzajem, ale te odgłosy
nas irytują, denerwują, jesteśmy wściekli że ktoś się
kąpie, ubija kotlety, że ktoś tam jest, a jednocześnie
załamani, że nikogo TU nie ma... /przepraszam, że nie
o Twoim wierszu, ale...może nie do końca - Twój tytuł
mnie zainspirował :) Pozdrawiam!

Każdy "dom jest z nieczułego kamienia gdy niema
miłości i wzajemnego marzenia...pozdrawiam serdecznie
...oj dawno nie czytałem twych wierszy na Beju...wstaw
coś nowego...

Samo życie, piękny wiersz, już sam tytuł mówi za
siebie. Serdecznie pozdrawiam

smutny,samotny los starszych

Hmmm... a tak z drugiej strony - można zrozumieć osoby
starzejące się, ale chyba mozna zapobiec temu, żeby
nie czuć się ciężarem?

Nie wyobrażam sobie zebym miała oddać moją mamę z
domu.

Treść wiersza zawiera trudny ale jak ważny temat
naszego ziemskiego bytowania
Dobre relacje z Dziećmi ustrzegą przed takim stanem
ale ile jest ludzi co nie mogą liczyć na DZIECI
Potrzebna pomocna dłoń drugiego/w tym względzie
telewizja polska sieje ziarno dobra natychmiastowe
po ich działaniu efekty są przeogromne ale nie tylko/
Warto takie tematy podejmować i propagować jak w tym
wierszu
p o z d r a w i a m /wesołych radosnych świąt
Wielkanocnych/

Nawet kamień Tereniu wie, że "to co ludzkie, nie jest
mu obojętne", słowa Wisławy Szymborskiej. Tak właśnie
powinno być, że dzieci mają opiekować sięrodzicami i
dziadkami. Niestety, często- jak napisałaś- tak nie
jest, temat bardzo dyskusyjny. Radosnych Świąt Tobie
Miła życzę.

Bardzo realny przekaz, tyle w tym smutku, czasami też
zaczynam się czuć jakbym przegrała swoje życie... cóż
droga imienniczko: wiosna z jesienią piękny kontrast,
więc może jeszcze będziemy mieć lato w naszym
życiu...wiosennie pozdrawiam :):):)

niełatwy temat ,co będzie ,gdy zdrowie nie pozwoli na
samodzielność,nawet najlepszy dom nie zastąpi
rodziny.Trzeba znaleźć zloty środek ,aby nie żyć potem
z wyrzutami sumienia ,zapewnić starszym ludziom
maximum ciepła,bo tego najbardziej potrzebują

W dalszym ciągu uważam,ze można "wózeczek ozdobić
kwiatkami"i trzeba zrobic wszystko by ostatnie lata
życia nie byly pozbawione milości!