Dopóki jesteś

umarli
nie(zaszkodzą)
żywi
owszem
tak
poza światem
ich dom
gdzie
wielu bliskich
jest

na razie
tutaj jesteśmy
miejsca
niezwolnione
ale czas
nas wyprzedzi
i wszystko
które
stworzone

cieszy mnie
iż jesteś
po stokroć
skarbie mój
całując twoje
dłonie
dopóki obok
tu



PIĘKNI


piękno
jest miłością
które nie(wolno)
zgasić

czyż nie kochasz
piękna
bo któż
umiłuję brzydotę

nieszczęsna
nieszczęsny
połącz ich Boże
potłucz lustra
by w nie nie(patrzyli)

wtedy
brzydota
uniesieniem
tysiącami westchnień
mój miły
moja miła
jesteśmy piękni
żywymi rzeźbami
Michała Anioła


TO WIEDZ


pragniesz miłości
jestem
tu
i teraz
zawsze

tarczą
dobrocią
kochaniem

ileż człowiek
jest wart
tyle
ile
ma ciepła
w sobie

wyrozumiałość
mostem
tolerancja
serdecznością
o której
nie wolno
zapomnieć

gdyż
samo miłowanie
nie jest
umiłowaniem
to wiedz

autor

gabriel123

Napisany: 2022-08-07 Dodano: 2022-08-07 15:52:19

Ten wiersz przeczytano 876 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie