Dość!

A ja mówię wam mam dość!
Dość samotności, która spowija moje ciało w nocy!
Dość smutków, które przeżywam codziennie!
Dość ludzi, którzy mnie traktują oschle!

Noc staje się głęboka, jak czarna dziura,
Jestem światłem w nocy, a czuję się samotna
Mam miejsce wyznaczone, pośród śpiewów.

Ale i co z tego?!
Samotna opuszczona, jakby wzgardzona
Nie mam ciepła, nie mam uczucia.

Tak mówią o mnie, wszyscy
Dość samotności, dość smutków, dość ludzi!
Jestem jaka jestem, nie potrzebuję niezwykłości.

autor

Hotori

Dodano: 2006-12-07 11:16:37

Ten wiersz przeczytano 647 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie