Dotknąć ciszy...

Późnym wieczorem
gdy Świat zamyka powieki
okrywam się
wełnianym kocem
próbuję dotknąć ciszy

Za oknem zawsze głośno
(nawet tuż po północy)
Spoglądam w górę-
-nade mną
zwyczajny
bezgwiezdny sufit

Czasem wyciągam ramiona
do przodu, przed siebie,
rozpaczliwie
chcę złapać to, co nieuchwytne
chcę złapać ciszy westchnienie...

Wiem, że też szukasz tego co nieuchwytne...

autor

Betulka

Napisany: 2004-10-18 Dodano: 2004-10-19 02:23:35

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie